Er zijn van die dagen dat alles mee zit. En op 21 maart staan de sterren helemaal goed, omdat het ook nog eens de eerste officiële lentedag is (en zonnig!). Vroeger deden we dat wel eens meer, een mama-dochterdag. Maar de laatste jaren, met een zoontje en zeer variabele werkuren, lukte het helaas veel te weinig. Van deze editie wilde ik dus wel iets speciaals maken.
Het lijkt wel de zomer van de leuke uitnodigingen in de mailbox! Ditmaal in de aanbieding: komen proeven bij restaurant Café d’O in Sint-Amands. Een voor mij nog ‘verborgen parel’ aan de oever van de Schelde. Een knap pand met als grootste troef het terras met indrukwekkend zicht over de rivier. Vroeger huisde er sterrenrestaurant ’t Ebdiep. Twee jaar geleden namen Anniek en Jan het restaurant over en doopten het Café d’O. Na maanden van culinair aftasten trekken ze nu resoluut de kaart van het gastronomische, met een jong en gedreven chefteam: Nils Delvaux, Nicky Cami en Liam Van Assche.
Ik kreeg een leuke uitnodiging om eens te komen proeven bij Tearoom Lints, de ontbijt-, lunch- en high tea-zaak die bij de in Antwerpen beroemde bakkerij en patisserie Lints hoort. Ik kende Lints nog van toen ze op een andere locatie zaten, iets verder om de hoek, en vooral dan voor hun uitstekende patisserie. Al enkele jaren geleden verhuisden ze naar een groter pand op het Mechelseplein en kwam er ook een tearoom bij. De tearoom is begin dit jaar overgenomen door het duo San & Jürgen, dus ook hét moment om eens te gaan proeven.
Eerder dit jaar nam ik afscheid –met een etentje uiteraard- van één van mijn favoriete restaurants in Antwerpen: L’Epicerie Du Cirque. Maar het goede nieuws kwam niet veel later dat er een vervolg komt, en wel ‘onder’ hun andere recent nieuwe topzaken Bar Palmier en Moss: Under the Palm Trees. Hoe goed gevonden is dat?
Onlangs sprak ik met Koen van Teveel Kookboeken e af om culinaire reisplannen te bekokstoven (wat een heerlijk toepasselijk woord!), meer daarover binnenkort. En culinaire plannen die worden nu eenmaal het beste gemaakt boven een bord dampende… Juist! Vandaag hebben we het over dim sum!
Er is een leuke nieuwe geupdate website voor al wie houdt van Antwerpen en van lekkere dingen. Haha, wie niet? Op www.lekkersmetstreken.be vind je alle streekproducten die in de provincie Antwerpen met veel liefde gemaakt worden. Zowel erkende streekproducten als boerderij- en hoeveproducten, en zo zijn er maar liefst 356 voor’t moment.
Hoera voor fijne nieuwe adresjes in Antwerpen! Mag ik je voorstellen: Hümm. Jawel, een hummusbar. Zelfs niet de eerste in ‘t Stad maar toch één die op enkele maanden tijd al een vaste waarde geworden. Of zo lijkt het toch, als ik op een ijskoude vrijdagmiddag binnenval voor een lunch. Afgeladen vol, maar ik ben op mijn ééntje, en er is nog wel een plekje in de grote zetel vooraan de zaak. Ik word hartelijk ontvangen en krijg meteen een karafje met (gearomatiseerd) water voor mij.
2017 was een bijzonder mooi blogjaar, ik kan het niet ontkennen! Ik ga nog een culinair jaaroverzichtje maken. Begin december kwam er daar nog een hele leuke ervaring bij: het nieuwe hotel FRANQ gaan ontdekken in Antwerpen. Jawel, mijn eigen stad! Ik had al vele knappe foto’s zien passeren op Instagram, en blijkbaar is er ook een gastronomisch restaurant in het hotel. Dat moest geproefd (en beslapen) worden!
3 maanden na datum kan ik mijn ‘verjaardagstournee’ van restaurants afsluiten. Als mensen mijn vragen wat ik voor mijn verjaardag wil, is het antwoord nl. altijd hetzelfde: Op restaurant gaan! Op mijn verjaardag zelf ging ik lunchen met mijn man bij evergreen ‘Dome sur Mer’ (kreeft à la plancha met salieboter, altijd!), met mijn ouders ging ik naar De Jonkman, mijn zus trakteerde me op een dagje Leuven met een geweldige lunch bij Rossi (Italiaan van het jaar van Gault&Millau), mijn schoonmoeder nam me mee naar The Jane en tot slot ging ik met 2 vriendinnen eten bij Ardent. 34 jaar worden is nog zo slecht niet, after all.
Hoera, ik ben nog eens naar The Jane kunnen gaan! Mijn vorige passage dateert van mei 2014, toen de toen al legendarische tempel van het culinair hooggenot nog maar enkele maanden open was. 3,5 jaar en 2 Michelinsterren later mag ik mijn voetjes er nog eens onder tafel schuiven voor de lunch, samen met mijn lieve schoonmama.