In het Zuiden van Sri Lanka is het in juni broeierig heet (vermoedelijk ook de rest van het jaar), dus is het fijn dat we nu de bergen in kunnen trekken voor wat koelere lucht. Ella ligt op twee uur rijden van Tissa, dus kunnen we weer een vertrouwde tuk tuk inschakelen om ons naar de bergen te brengen.
We rijden mee met een Italiaanse tweetakt Piaggio, en die heeft de laatste kilometers bergop best moeite om er te geraken. Onze guesthouse (of zeg maar homestay) is ook niet al te makkelijk te vinden, hoog bovenop een berg, met in ruil wel een schitterend zicht, ook op de treinsporen. Minpuntje ook wel, er is een vuilnisbelt vlakbij en af en toe komen er niet zo frisse geurtjes voorbij gewalmd als we op ons anders zo zalig terras zitten. De complementaire wierookstokjes zijn sympathiek, maar helaas niet zo doeltreffend. Jammer wel, want anders wel echt ons meest favoriete guesthouse tot nu toe. Voor wie het toch niet erg vindt om af en toe zijn neus te moeten toeknijpen in ruil voor een zalig zicht: Royal Vantage is de naam.
Ella is een klein bergdorpje dat op de tourist track beland is dankzij zijn ligging aan het bekende treintraject door de theeplantages richting Kandy. Er is weinig historiek in het dorpje te vinden, maar dat wordt wel ruimschoots goedgemaakt door de zichten op de omliggende bergen. Er loopt 1 drukke straat door het dorpje, dat flaneren weinig bevorderlijk maakt. Wel veel gezellige -zij het zeer toeristische- bars. Bij Chill hebben ze het wel heel goed aaangepakt, met een lekkere east-meets-west menukaart, enthousiaste obers (voor de gelegenheid allemaal gekleed in een WK Jersey), een gezellig interieur en jawel, alle matchen van het WK op groot scherm. Daar vallen wij als suckers voor hè… ze serveren er o.a. het nationale gerecht ‘rice & curry’ gebakken in een bananenblad, zalig lekker!
Dus als we niet bij Chill zaten, dan gingen we de klim doen naar Little Adam’s Peak. Een vrij gemakkelijke wandeling waar ons kleine mannetje ook veel plezier aan beleefde, inclusief zijn heroïsche beklimming van maar liefst 327 trappen (we hebben het samen geteld), knap toch voor een kindje van 2,5 jaar? Verder kwamen we goed tot rust in Ella, en maar goed ook, want Kandy dat was een ander paar mouwen.
Eigenlijk waren we eerst van plan om de trein naar Nuwara Eliya te nemen, zowat in het midden tussen Ella en Kandy, maar bleek toch dat je daar vooral moest zijn om te gaan hiken in het nationale park van Horton Plains. Dat betekent dus véél wandelen met de rugdrager en vooral ook: heel vroeg opstaan. Na de safari naar Yala hadden we gemerkt dat het toch niet zo goed was voor Timo om hem heel vroeg wakker te maken en hem zo uit zijn ritme te halen, dus namen we de trein gelijk tot in Kandy.
Een rit van maar liefst 7 uur, maar wel door duizelingwekkend mooie landschappen. We konden treinticketjes voor 1ste klas bemachtigen (voor een luttele 7€ per persoon) en het was dan ook erg comfortabel. Het ging ons zelf nog niet zo over die eerste klas, maar gereserveerde plaatsen leek ons toch een must voor zo’n lange treinrit, zeker na het avontuur Colombo-Galle.
Er gaat ook een legende rond dat je aan 1 bepaalde kant van de trein moet zitten om de mooiste landschappen te zien, maar ik kan je eerlijk gezegd niet zeggen welke kant dat nu net moet zijn, de zichten waren afwisselend aan beide kanten indrukwekkend.
Maar laten we ook eerlijk zijn: 7 uur is echt wel lang (zeker met een peuter), hoe mooi de uitzichten ook zijn, dus we waren blij dat we in Kandy waren… Tot we er het verkeer indoken! Kuch puf zucht, wat een uitlaatgassenhel was ons dat! Centraal in de stad ligt een kunstmatig meer, en als het verkeer (en dat is dus gigantisch veel), moet daar altijd aan één kant rond. Aan de andere kant ligt de bekende tempel van de tand, en daar mogen geen auto’s rijden.
Ons guesthouse, Villa Nine Kandy, ligt wat hoger in de bergen (gelukkig maar), maar we moeten dus ook altijd met een tuk tuk door het drukke verkeer, om er te geraken. 1 nacht daar verblijven had wat ons betreft genoeg geweest. Qua bezienswaardigheid was de tempel van de tand wel echt de moeite. Een prachtig gebouw waarin de tand van Buddha bewaard wordt, met mooie omliggende tuinen en verschillende andere kleinere tempeltjes. En we hebben weer eens geluk: er zijn net feestelijkheden bezig, en we kunnen een mooie optocht zien met traditionele dansers, muzikanten en zelfs drie verklede olifanten. Verder was de indrukkende botanische tuin van Kandy ook een leuke verademing van de drukke stad.
Maar je merkt het, we hadden dringend nood om even -letterlijk- terug op adem te komen, en trekken nu voor een voorlaatste etappe naar de Oostkust: Trincomalee…
Deel 1: Sri Lanka: op reis met onze peuter
Deel 2: Sri Lanka: geschiedenis snuiven in Galle
Deel 3: Sri Lanka: de reuzeschilpadden van Asanka in Tangalle
Deel 4: Sri Lanka: Tissamaharama: het vleermuizen luchtballet en ‘the big four’ van Yala National Park
Deel 6: Sri Lanka: Life’s a beach in Trincomalee
Deel 7: 10x doen in Colombo (met een peuter of een foodie)
