Als foodie mocht Penang niet op het to do-lijstje ontbreken. Georgetown, de grote stad op het (schier)eiland Penang is ook dé hoofdstad van Maleisische street food. Door de verschillende communities van Malay, Chinezen en Indiërs kan je er geweldig veel lekkers vinden.
Georgetown zelf is ook een best wel hippe stad, met veel leuke barretjes en eettentjes, leuke pleintjes en geweldig veel street art. De Lithouwense artiest Ernest Zacharevic (kortweg Zach), werd in 2012 opgetrommeld voor het Georgetown festival om de straten op te leuken, waar hij met heel veel verve in geslaagd is:
Daarnaast vind je ook overal in de stad ludieke ijzeren murals, die de gebruiken en gewoontes van de mensen van Penang in cartoonvorm voorstellen.
En zoveel creativiteit, dat zet natuurlijk de toon:
Onze slaapplaats was ook een echte vondst: een bed & breakfast in een koffiehuis: Pavilion Coffee Guesthouse. Het huis zelf is een old Chinese shophouse , zoals ze dat hier noemen, met prachtige vloeren en houten meubilair, en geweldig lang! Vroeger werd je hier blijkbaar enkel belast op de breedte van je huis, met gevolg dat huizen gigantisch lang werden gemaakt, met atriums, vijvers, enz… En zoals het een goede koffiebar betaamt, kregen we een geweldig ontbijt met overheerlijke lokale koffie. De eigenaar is een Taiwanees, die ons enthousiast inwijdt in het heerlijke street food in Georgetown. Op een grote kaart duidt hij allerlei plekjes aan met verschillende plats die we zeker eens moeten proberen, nice!
En dat allemaal eigenlijk een beetje tegen zijn eigen winkel, want ook bij Pavilion Coffee House serveren ze heerlijke Taiwanese gerechten. Tot tweemaal toe laat ik me verleiden tot een Taiwanese interpretatie van een bento box, echt geweldig lekker!
En daarnaast zijn we natuurlijk ook dat street food gaan uitproberen. Street food in Maleisië is trouwens een beetje anders dan in Thailand of Vietnam. Hier vind je de kraampjes niet echt op straat, maar eerder in grote compounds met allemaal verschillende kraampjes en een centrale plaats met tafeltjes. Zo kan je verschillende gerechten bestellen van verschillende kraampjes, en samen opeten. Er is ook een kraampje dat de drankjes voorziet, lemon iced tea is onze absolute favoreit!
In Georgetown huurden we ook nog een dagje een brommer, om de rest van het eiland Penang te verkennen. We gingen eerst naar de botanische tuin, die helaas helemaal niet goed onderhouden is. Dan passeerden we door het wat tacky kuststadje Batu Ferringhi. We reden de bergen in, en kwamen een fruit farm tegen die je kan bezoeken, maar dat bleek rond de 10€ per persoon te kosten voor een rondleiding, een beetje absurd omdat de hele omgeving vergeven is van de fruitbomen. We settelden voor een vers limoensapje (met pel en al in de blender zagen we, ook niet echt een aanrader), en tuften verder. Het was trouwens echt een tufmobieltje, onze brommer, want hij had echt geen power. We namen ergens een verkeerde afslag, en belandden op een klein bergweggetje. Op google maps zagen we dat het wel goed zou komen, dus gingen we verder, maar de weg bleek echt wel te steil te zijn voor onze snorfiets, en moest er dus constant afgestapt worden, en soms zelfs geduwd worden. Wat een relaxt rondrijdagje moest worden…
De beloning achteraf was wel groot, met een prachtig uitzicht over Georgetown en een bezoekje aan een indrukwekkende tempel.
Om in Georgetown te geraken, namen we vanuit de Cameron Highlands een rechtstreekse bus, die stopt in Butterworth, op het vasteland. Vandaar kan je een taxi nemen over de gigantisch lange brug naar Penang, of een spotgoedkope ferry: 0,30€ per persoon, goede deal! Vanuit Georgetown gingen we verder naar eiland Langkawi met een drijvende doodskist. Maar meer daarover in de volgende blogpost…
